Diecezjalna Diakonia Deuterokatechumenatu zaprasza wszystkich uczestników drugiego roku formacji (czyli po 2°ONŻ) wraz z animatorami na trzy spotkania z obrzędem skrutynium podczas Wielkiego Postu. Spotkania będą miały miejsce w kościele św. Marka w Krakowie.
Trzecie spotkanie odbędzie się w Kościele św. Marka w Krakowie 16 marca o godzienie 19:30
Na drodze katechumenalnej szczególnym czasem jest Wielki Post przed przyjęciem sakramentów chrześcijańskiego wtajemniczenia. Ten etap – trzeci z kolei w formacji przygotowującej do chrztu – nazywamy okresem oczyszczenia i oświecenia. Głównym tematem podejmowanym wtedy przez katechumenów jest poznawanie Chrystusa i uczenie się naśladowania Go. Jest to czas bardzo intensywnej pracy nad sobą, poznawania siebie samego w świetle Chrystusa, uczenia się dokonywania rachunku sumienia. Katechumeni nazywani są już tutaj wybranymi, ponieważ na początku Wielkiego Postu wspólnota i duszpasterze wybrali ich jako gotowych do przyjęcia chrztu. W obrzędzie wybrania (inaczej: obrzędzie zapisania imienia) Chrystus wezwał każdego z nich po imieniu – zaprosił do wspólnoty z Sobą.
W formacji deuterochatechumenalnej także obrzęd ten ma miejsce u progu Wielkiego Postu, a te kilka tygodni jest intensywnym czasem przygotowania do świadomego przeżycia szczytu całej trzyletniej pracy – odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych w Wigilię Paschalną. Metody wykorzystywane wtedy w formacji mają prowadzić do refleksji nad swoim sumieniem oraz do kształtowania umiejętności naśladowania Chrystusa. Spotkania w małej grupie prowadzone są metodą kręgu liturgicznego, czyli refleksji nad słowem Bożym z niedzielnych czytań. Towarzyszy im indywidualna praca uczestnika z notatnikiem „Zawieram z wami przymierze”. Są w nim zawarte propozycje modlitwy porannej i wieczornej, fragmenty biblijne z rozważaniami oraz konkretne postanowienia, które wpisują się w katechumenalną specyfikę tego czasu. Dokument, który reguluje formację, czyli „Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych” (OCWD), następująco to opisuje: „Od wybranych wymaga się, aby pragnęli dojść do głębokiego zrozumienia tajemnicy Chrystusa i Kościoła, a przede wszystkim oczekuje się postępu w szczerym poznaniu siebie, w poważnym rozeznaniu swej duszy i w prawdziwej pokucie.” (OCDW 155).
Ochrzczeni mają ten cudowny przywilej korzystania z łaski sakramentalnej na drodze wielkopostnej pokuty i wzrastania. Kościół umacnia wybranych katechumenów przed chrztem poprzez specjalne modlitwy, egzorcyzmy i błogosławieństwa. W okresie bezpośredniego przygotowania do chrztu uczestniczą oni w trzech nabożeństwach, które noszą nazwę skrutynia. „Nazwa skrutynium pochodzi od łacińskiego słowa scrutari – egzaminować, wnikliwie badać. W starożytności skrutynia polegały na badaniu sumienia i moralności kandydata do chrztu w celu stwierdzenia jego gotowości do dalszego etapu wtajemniczenia. Dokonywał ich biskup w obecności wiernych, a przede wszystkim rodziców chrzestnych, którzy dawali świadectwo o kandydatach. Aktualnie obrzędy te odbywają się w dyskretniejszy sposób, ale celem ich nadal jest badanie i poznanie sumienia kandydatów na chrześcijan. (…) Wybrani razem z całym Kościołem starają się pogłębiać swoją bliskość z Chrystusem i z Jego pomocą odnawiać swoje życie. Taka jest istota nawrócenia. (…) Celem skrutyniów jest oczyszczenie umysłów i serc, umocnienie przeciw pokusom, przemiana intencji, pobudzenie woli, aby wybrani bardziej przylgnęli do Chrystusa i postąpili w miłości ku Bogu.” (źródło: s. Adelajda Sielepin CHR Odrodziliście się w Chrystusie)
Istotą treści poruszanych w trzech skrutyniach jest pouczenie o tajemnicy grzechu i o odkupieńczej misji Chrystusa. Poznajemy Go jako Wodę żywą, Światło i Życie. Te trzy tematy wypływają z kolejnych perykop ewangelicznych, rozważanych w obrzędach: z trzeciej, czwartej i piątej niedzieli Wielkiego Postu (rok A). Jest to spotkanie Jezusa z Samarytanką, uzdrowienie niewidomego od urodzenia oraz wskrzeszenie Łazarza.
Wspaniałe jest to, że uczestnicząc w formacji deuterokatechumenalnej, korzystamy z obrzędów przypisanych katechumenom. Dzieje się tak w pierwszym roku formacji, gdy podczas celebracji słowa Bożego, dotyczących kolejnych 10-ciu Drogowskazów, modlimy się odpowiednimi egzorcyzmami mniejszymi i błogosławieństwami. Również przed samym odnowieniem przyrzeczeń chrzcielnych w czasie drugiego roku formacji jest kilka takich możliwości. Wspomniany już obrzęd wybrania, czyli zapisania imienia jest pierwszą z nich. Następnie trzy skrutynia oraz przekazanie Symbolu wiary i Modlitwy Pańskiej i obrzęd Effeta – naznaczenie zmysłów i uzdolnienie do wyznania wiary. Wszystkie te nabożeństwa są ogromnym skarbem Kościoła i darem dla tych, którzy pragną być ochrzczeni. Uświadamiając sobie sens i znaczenie naszego chrztu w formacji deuterokatechumenalnej czerpiemy z ich bogactwa.
