Wieczór Patriotyczny na Kurdwanowie to wydarzenie będące istotnym krokiem ku realizacji jednego z podstawowych celów Ruchu Światło-Życie – wychowywania Nowego Człowieka, tj. osoby dojrzałej i niepoddającej się zniewoleniu w żadnej formie.
Poprzez coroczne spotkania, w trakcie których modlimy się w intencji Polski, śpiewamy pieśni patriotyczne i słuchamy historycznych ciekawostek staramy się uwrażliwić krakowskich oazowiczów na problemy naszej Ojczyzny i zaszczepić w nich zdrową oraz szlachetną miłość ku ojczystej ziemi i narodowi. Wypełniamy w ten sposób przesłanie życia ks. Franciszka Blachnickiego – gorącego patrioty, dla którego odbudowa wolnej, wielkiej, katolickiej Polski była podstawowym celem i motorem wielu działań.
Sam założyciel „oazy” – ks. Franciszek Blachnicki – był wychowany w duchu patriotyzmu przez rodzinę i harcerstwo. W swojej posłudze kapłańskiej wielokrotnie dawał dowody przywiązania do Ojczyzny i głębokiego patriotyzmu.
Pomysł Wieczoru zrodził się, gdy kilku z nas wracało 11 listopada 2011 r. z Lekcji Śpiewania piosenek patriotycznych, organizowanej na Rynku Głównym przez Bibliotekę Polskiej Piosenki. Pomyśleliśmy wtedy, że przecież możemy zrobić coś podobnego w mniejszej skali – dla przyjaciół, parafian, później coraz szerszych kręgów ludzi. Postanowiliśmy w następnym roku wcielić swój pomysł w życie – i tak zaczęła się piękna historia…
Więcej informacji w wydarzeniu facebookowym (https://www.facebook.com/events/1447222332065220/) oraz pod adresem www.wieczorpatriotyczny.wordpress.com.
Marcin Wątorski – „Marsz Chwały”
W mroku nocy, w mrozie śnieżycy, w świetle dnia…
W skwarze słońca, wśród rannej rosy, wśród purpury zachodu…
Wśród natury, wśród swoich myśli,
Maszerowali bohaterowie.
Wśród huku strzałów, wśród kul lecących, wśród nalotów,
Wśród ruin miasta, wśród bratniej krwi!
Ku chwale Ojczyzny, ku jej wolności:
Pod polskim sztandarem, pod polskim godłem, z polską flagą, z polskim hymnem,
Z pomocą Trójcy Świętej, z pomocą Maryi,
Z trzeźwym umysłem, z pewnością siebie,
Maszerowali bohaterowie,
Z walecznym duchem, z dumnym sercem, z wielka odwagą, z orderem chwały na piersi!
By walczyć za Polskę, by dać jej wolność, by przywrócić jej chwałę,
By za Nią umrzeć, by zapewnić lepsze życie swoim potomkom.
By pozostać nieugiętym, by wytrwać do końca.
Maszerowali bohaterowie,
By wygrać wojnę, by pokazać potęgę, by obronić Ojczyznę, by odzyskać Niepodległość!
Nie dla pieśni, nie dla pamięci, nie dla sławy, nie dla bohaterstwa,
Nie dla chwały, nie dla orszaków, nie dla zasług, nie dla orderów,
Maszerowali bohaterowie,
Maszerowali na pewną śmierć!
Wielu swe życie oddało, inni je zachowali,
Jednak wciąż tworzą jedną wspólnotę w narodowej pamięci.
Teraz są motywacją, teraz są świadectwem, teraz są przykładem.
Teraz są osławieni, teraz są opiewani, teraz są bohaterami, teraz są w blasku chwały!
Teraz maszerują dalej,
Maszerują bohaterowie,
Ku mecie życia swego przez jego trudy,
A przed nimi światłość Raju i Trójca Święta w Nim!
