“Izolacja jest najważniejsza!”. W normalnych okolicznościach z pewnością zszokowałyby takie słowa, szczególnie gdy tyle mówi się o samotności, która dokucza wielu osobom pomimo pozornie większych możliwości kontaktu z innymi. A jednak, choć z trudem, akceptujemy je w obliczu epidemii, bo chcemy chronić siebie i innych. Spotykam znajomego, może nawet przyjaciela, a nie podaję mu ręki.
Nie ściskam serdecznie kogoś, kogo tak bym zawsze przywitał. To wszystko wydaje się takie nienaturalne, właściwie też bolesne. Ale czasowo się na to zgadzamy w imię czegoś priorytetowego – zdrowia i życia. Tak naprawdę jednak, jeśli mamy na uwadze dobro innych, to zgadzamy się na te ograniczenia z tego samego powodu, dla którego okazujemy komuś serdeczność, czułość czy szacunek. Tym powodem jest pragnienie dobra drugiego. Odpowiedzialność… Zgadzamy się, bo czujemy się odpowiedzialni za życie.Oczywiście, często nasza odpowiedzialność zawodzi, i w formacie osobistym, i społecznym. Po to te wszystkie obostrzenia, nakazy i zakazy. Gdybyśmy wszyscy mieli mocne poczucie odpowiedzialności, nie byłyby one potrzebne. Ale wtedy może i nie byłoby epidemii, jeśli wierzyć teoriom, że rozprzestrzenianie się COVID-19 w jakimś stopniu zostało spowodowane przez człowieka.Śmiem powiedzieć, że prawo jest ludzkości potrzebne. Między innymi po to, by powstrzymać przynajmniej część zła wynikającego, pośrednio lub bezpośrednio, z braku odpowiedzialności. Oczywiście, samo prawo nie zmieni też nagle ludzkich sumień.
Może jednak wesprzeć kształtowanie poczucia odpowiedzialności, stanowiąc czytelny punkt odniesienia. Może starać się chronić i wspierać tych, którzy są w niewiedzy, pod presją strachu lub po prostu są bezbronni czy skrzywdzeni. Może wyrażać wartości, którymi chce kierować się dane społeczeństwo.Myślę, że dlatego właśnie prawo powinno chronić życie każdego człowieka, niezależnie od tego, czy jest jeszcze niezauważalnie mały, czy już wyciągnięty bezsilnie na szpitalnym łóżku. Same przepisy nie zmienią całkiem świata, świat zmieniają ludzie. Ale mądre prawo, które tworzą, może im w tym pomóc.
Może pomóc dojrzewać do odpowiedzialności, a zatem również wskazywać na największe wartości, zamiast podważać je. Taką wartością z pewnością jest życie, o które teraz tak się troszczymy, nosząc maski i rękawiczki. Bądźmy więc jako społeczeństwo konsekwentni. Bądźmy odpowiedzialni za życie.
Michał Dorman
