Pani Gosia, katechetka ucząca w jednym z krakowskich gimnazjów, ciesząca się wielką sympatią wśród młodzieży, ma 3 synów: Mariusza, Tomka i Darka. Mariusz założył już swoją rodzinę, zaś Tomek i Darek mieszkają razem z mamą.
Chłopcy, a właściwie mężczyźni, są rozmowni, radośni; bez problemu wychodzi im rozśmieszanie innych. Jeden z nich uwielbia wyszywać obrazki, a drugi z chęcią umyłby okna wszystkim sąsiadom z ulicy. Nie potrafią kłamać i czerpią z życia tak dużo, jak tylko mogą. Idealni, prawda?
Są niepełnosprawni intelektualnie od urodzenia.
Rehabilitacje, wizyty lekarskie, zadowolenie, sukcesy. Wszystko to przeplata się w ich życiu. Cieszył każdy samodzielny krok, wydany dźwięk. Teraz uśmiech ciśnie się na usta, gdy widzi się, jak chętnie pomagają, nie oczekując niczego w zamian; ochoczo rozwieszają pranie lub zamiatają podwórko! Sieją optymizm, uczą dystansu – poprzez swoje zachowanie, jak i ograniczenia. Można by wyliczać i wyliczać, ile odnieśli wygranych. Tomek potrafi się podpisać, Daruś często występuje w szkolnych przedstawieniach. Mają wielu znajomych; przebywanie w ich towarzystwie uspakaja, uczy pokory i zmusza do pracy – nad sobą, nad swoimi marzeniami i celami. Bo pokazują, że wszystko jest możliwe.
A możliwe jest dlatego, że pani Gosia opiera się na Bogu. Wiara dodaje jej sił, pewności, że poradzi sobie z każdą trudnością, gdyż Pan Bóg miał dla niej taki plan a nie inny. Opieka nad dziećmi nie jest dla niej ciężarem; choć po ludzku czasem jest zmęczona, nigdy nie nuży jej troszczenie się o nich. Śmieje się z wybryków chłopców, tłumaczy im, gdy coś źle robią. Cieszy się tym życiem! Jest zaradna, odważna i bardzo mądra. Zaraża wszystkimi dobrymi emocjami. Dlatego ma wiele młodszych koleżanek i kolegów. Bo jest przykładem.
Wiesz, że w 2015 roku 1000 dzieci zostało poddanych aborcji?
Powód – podejrzenie niepełnosprawności lub choroby.
Abp Marek Jędraszewski podczas pielgrzymki rodzin w Kalwarii mówił: „Nie ma bowiem i nie może być dzieci równych i równiejszych! Każde dziecko jest darem od Boga i wezwaniem do kochania go. Nie wolno nam więc milczeć i zgadzać się na to, by dzieci, które mogą się okazać chore, były zabijane!” Czytaj więcej na stronie gosc.pl
Projekt ustawy #ZatrzymajAborcję zapewnia ochronę życia dzieci w okresie prenatalnym, podejrzanych o niepełnosprawność. Ratowanie konkretnych ludzi jest w nim priorytetem.
Jako członkowie Ruchu Światło-Życie możemy w znaczącym stopniu wpłynąć na powodzenie tej akcji. Obok modlitwy, która jest fundamentem każdego działania, potrzeba także zaangażowania i wyjścia do naszych wspólnot parafialnych.
W jaki sposób to zrobić? Prawdopodobnie w Twojej parafii działają już wolontariusze #ZatrzymajAborcję. Idź do swojego proboszcza i zapytaj o kontakt do nich. Jeśli nie, przedstaw cele programu #ZatrzymajAborcję i zapytaj, czy byłaby możliwość przeprowadzenia zbiórki podpisów.
„Miłujcie życie, życie własne i innych” – powiedział św. Jan Paweł.
Miłujmy życie, bo każde jest piękne.
an. Justyna Zygmunt
Diakonia Komunikowania Społecznego
Pobierz karte na której można zbieraj podpisy: Karta podpisowa
Przeczytaj treść projektu ustawy wraz z uzasadnienie: www.zycierodzina.pl/zatrzymaj-aborcje/
Zdjęcie na górze: MadalinIonut/pixabay.com CC0 Creative Commons Free for commercial use No attribution required
